انواع توهین، تهدید، و نشر اکاذیب در قانون  جدید مجازات اسلامی (کاهش برخی از جرائم) :

  1. توهین:
    • باشد. توهین و فحاشی دو مفهوم متفاوت هستند، اما هر دو به استفاده از الفاظ ناپسند و توهین‌آمیز به دیگران اشاره دارند
      • توهین: توهین به افراد شامل استفاده از الفاظ ناپسند، تحقیر کردن، یا توجیه نادرست از نام یا شخصیت فردی است. به عبارت دیگر، توهین لفظی به افراد از قبیل فحاشی و استفاده از الفاظ رکیک می‌شود
      • فحاشی: فحاشی نیز به استفاده از الفاظ ناپسند و توهین‌آمیز اشاره دارد، اما در اینجا معمولاً به مواردی اشاره دارد که موجب حد قذف نمی‌شوند. به عبارت دیگر، فحاشی به توهین لفظی به افراد بدون نسبت دادن لواط یا زنا به آنها اشاره دارد
    • مجازات‌های مرتبط با توهین و فحاشی در قانون کاهش مجازات حبس تعزیری ۱۳۹۹ به شرح زیر است:
      1. توهین:
        • توهین ساده: جرم توهین موضوع ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی به جزای نقدی ۶ تا ۲۴ میلیون تومان تغییر یافته است
        • توهین مشدد: مجازات توهین مشدد شامل ۴۵ روز تا سه ماه حبس، ۷۴ ضربه شلاق تعزیری، و دو میلیون ریال تا ۲۵ میلیون ریال وجه نقدی می‌شود
      2. فحاشی:
        • مجازات فحاشی: به استفاده از الفاظ ناپسند و توهین‌آمیز به دیگران، موجب حد قذف نشده، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه و یا پنجاه هزار ریال تا یک میلیون تومان جزای نقدی محکوم می‌شود2.
    • به طور کلی، قانون کاهش مجازات حبس تعزیری ۱۳۹۹ تلاش دارد تا مجازات‌ها را منطبق با شرایط جامعه و موارد مختلف کاهش دهد لازم به ذکر است که این مجازات‌ها ممکن است با توجه به شرایط و جزئیات هر پرونده تغییر کند.
  2. تهدید:
    • تهدید یک عمل یا گفتار است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به فرد دیگری خطر وارد کند یا او را ترغیب به انجام یک کار خاص کند. انواع تهدید عبارت‌اند از:

      1. تهدید فیزیکی:
        • در این نوع تهدید، فرد به طور مستقیم به کارهایی مانند ضرب و شتم، آسیب رساندن به مال یا جان دیگران تهدید می‌کند.
        • مثال: “اگر پلیس به خانه‌ام بیاید، تو را می‌کشم!”
      2. تهدید به مال یا مالکیت:
        • در این نوع تهدید، فرد به مال یا مالکیت دیگران خسارت وارد می‌کند.
        • مثال: “اگر پولی به من ندهی، خودرویت را خراب می‌کنم!”
      3. تهدید به شکایت یا افشا:
        • در این نوع تهدید، فرد به افشای اطلاعات حساس یا شکایت در مورد فرد دیگر تهدید می‌کند.
        • مثال: “اگر به من پول ندهی، اسرارت را به همه می‌گویم!”
      4. تهدید به خودکشی:
        • در این نوع تهدید، فرد به خودکشی تهدید می‌کند.
        • مثال: “اگر با من جدا نشوی، خودم را می‌کشم!”
    • قانون کاهش مجازات حبس تعزیری ۱۳۹۹ در ایران، تغییراتی در مجازات‌های حبس اعمال کرده است. برخی از تغییرات عبارت‌اند از:

      • کاهش مجازات حبس:
        • مجازات حبس موضوع ماده (۶۱۴) قانون (به استثنای تبصره آن) به حبس درجه شش تبدیل می‌شود.
        • مجازات حبس موضوع ماده (۶۲۱) قانون، در صورتی که ارتکاب جرم به عنف یا تهدید باشد، به حبس درجه چهار و در غیر این صورت به حبس درجه پنج تبدیل می‌شود.
      • تبصره ماده (۶۲۱):
        • نسخ و در مورد شروع به جرم، مطابق ماده (۱۲۲) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱/۲/۱۳۹۲ عمل می‌شود.
    • این تغییرات به منظور کاهش مجازات‌های حبس تعزیری و تعیین مجازات‌های متناسب با جرم‌ها انجام شده است23. لازم به ذکر است که قانون‌ها ممکن است با گذشت زمان تغییر کنند، بنابراین بهتر      
                          
  3. افترا:
    1. افترا یک جرم است که به معنای نسبت دادن صریح عمل مجرمانه به شخص دیگری برخلاف حقیقت است. در اصطلاح حقوقی، افترا به تهمت زدن و دروغ‌گفتن اشاره دارد12. این جرم می‌تواند به دو صورت انجام شود:
      1. افترای قولی: اگر شخصی با بیان خود و یا به صورت نطق و یا از طریق نشر کتبی در سامانه‌های اینترنتی و انتشار در رسانه‌های جمعی، جرمی را به دیگری نسبت دهد، افترای قولی تحقق یافته است و مرتکب با مجازات افترا روبرو خواهد شد.
      2. افترای عملی: اگر شخص برای متهم نمودن دیگری از آلات و ادواتی استفاده کند که یافتن آن‌ها در دست شخصی موجب اتهام و نسبت دادن جرمی به او شود، افترای عملی محقق می‌شود و شامل مجازات افترا است.
    2. با توجه به قانون کاهش مجازات حبس تعزیری (مصوب 1399)، مجازات جرم افترا بین 6 الی 24 میلیون تومان است.
    3.  لازم به ذکر است که جرم افترای عملی مقید به نتیجه است و زمانی محقق می‌شود که شخصی که اشیا مذکور در تصرف وی یافت شده است، تعقیب شده و تعقیب وی منتهی به صدور قرار منع تعقیب و یا اعلام برائت قطعی شود
    4. افترا تنها علیه اشخاص حقیقی مطرح می‌شود و در مورد اشخاص حقوقی مانند شرکت‌ها مصداق ندارد.
      مهم است که افترا زننده (مفتری) از جرم بودن عملی که به دیگری نسبت می‌دهد، آگاه باشد و در صورت عدم آگاهی از جرم بودنِ عمل، نمی‌توان او را به جرم افترا محکوم کرد.
  4. نشر اکاذیب:    

نشر اکاذیب به معنای انتشار و اشاعه اخبار دروغ و وقایع خلاف واقع به قصد اضرار به دیگران یا تشویش اذهان عمومی است

این جرم می‌تواند به دو صورت انجام شود:

  1. نشر اکاذیب در فضای مجازی: افراد می‌توانند به صورت ناشناس اخبار جعلی، تصاویر یا ویدیوهایی که تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران نمی‌باشد را در فضای اینترنت پخش کنند. در این صورت، مرتکب به حبس از 91 روز تا 2 سال یا پرداخت جزای نقدی از 5 میلیون تا 40 میلیون ریال محکوم می‌شود.
  2. نشر اکاذیب در رسانه‌ها: این شامل انتشار اخبار دروغ و تشویش اذهان عمومی از طریق رسانه‌های مختلف مانند رادیو، تلویزیون، روزنامه‌ها و سایت‌های خبری است.
  3. با توجه به قانون کاهش مجازات حبس تعزیری (مصوب 1399)، مجازات جرم نشر اکاذیب در حال حاضر از 3 ماه تا 1.5 سال حبس تعزیری و یا تا 74 ضربه شلاق خواهد بود5. این تغییرات نشان‌دهنده کاهش مجازات در مقایسه با قوانین قبلی است.
    به طور خلاصه، نشر اکاذیب جرمی است که با پخش اخبار دروغ و تشویش اذهان عمومی به دیگران آسیب می‌رساند و مجازات آن تحت قوانین جاری تعیین می‌شود.
                          

در صورت نیاز به مشاوره حقوقی در این زمینه، توصیه می‌شود با وکیل سپهر صادقی نژاد متخصص پرونده های کیفری در اصفهان با شماره 09137166240 تماس بگیرید.